Kryesore » Kontrollet kufitare kritikohen si të kushtueshme dhe joefektive

Kontrollet kufitare kritikohen si të kushtueshme dhe joefektive

by WeLiveInDE
komentet 0

Vonesat në kufi dhe ndërprerjet e jetës së përditshme rriten

Trafiku ndërkufitar midis Gjermanisë dhe fqinjëve të saj, Austrisë, Republikës Çeke dhe Holandës, vazhdon të përballet me pengesa të konsiderueshme, pasi kontrollet kufitare mbeten në fuqi pavarësisht kritikave në rritje. Mbylljet e fundit në anën holandeze, veçanërisht në qytetin Beek pranë Elten, shkaktuan mbingarkesë të madhe trafiku gjatë fundjavave të festave. Rrugë të tilla si Eltenseweg dhe Zum Waldkreuz u bllokuan për të parandaluar shoferët të shmangnin pikat e kontrollit të Gjermanisë përgjatë autostradës A3.

Zyrtarët vendorë shprehën zhgënjim me rritjen e ngarkesës së trafikut në qytetet përreth. Kryetari i fshatit Elten, Albert Jansen, paralajmëroi se mbingarkesa e përsëritur nuk është më e pranueshme, veçanërisht me afrimin e pushimeve verore. Mbylljet janë pjesë e përpjekjeve të koordinuara midis autoriteteve gjermane dhe holandeze, megjithatë presioni në rritje mbi banorët dhe udhëtarët ka rihapur debatin mbi domosdoshmërinë e praktikave të tilla të rrepta të zbatimit të ligjit.

Politika kufitare nën kritika në Bavari

Ndërkohë, në Bavari, Marlene Schönberger, një anëtare e Bundestagut që përfaqëson Bündnis 90/Die Grünen, po bën thirrje për t'i dhënë fund asaj që ajo e përshkruan si masa të paligjshme dhe të kota të zbatimit të ligjit përgjatë kufijve austriakë dhe çek. Duke cituar shifra të brendshme qeveritare, Schönberger raportoi se në disa javë, policia federale kthente më pak se tre individë në ditë në këto pika kontrolli. Në një rast të kohëve të fundit, nuk pati refuzime përgjatë kufirit çek.

Vetëm rreth pesë përqind e atyre që u kthyen mbrapsht në të gjithë vendin ishin azilkërkues të vërtetë, duke theksuar atë që kritikët e shohin si natyrë simbolike të këtyre kontrolleve dhe jo si një pengesë funksionale. Sipas Schönberger, këto veprime jo vetëm që shkelin vendimet e gjykatës, por edhe shpërdorojnë më shumë se 100 milionë euro në vit në burime federale. Ajo shtoi se policia kufitare e mbingarkuar, vonesat në udhëtarë dhe humbjet e bizneseve lokale në rajonet kufitare janë injoruar nga ata që vazhdojnë politikën.

Polemika po lidhet gjithashtu me narrativa politike. Kritikët akuzojnë anëtarët e Unionit Kristian Social (CSU), veçanërisht Ministrin e Brendshëm Alexander Dobrindt, se përdorin masat kufitare si mjete fushate populiste pa asnjë përfitim të matshëm për sigurinë. Schönberger deklaroi se zbatimi i masave nuk ishte kurrë i projektuar për efekt praktik, por përkundrazi shërben si një shfaqje e ashpërsisë politike. Ajo e etiketoi politikën si një rrezik kushtetues dhe një shterim financiar që minon sundimin e ligjit.

Argumenti shkon përtej efektivitetit. Ekspertët ligjorë kanë vënë në dukje vendimet e mëparshme të gjykatave që kanë gjetur se pjesë të praktikave të zbatimit të kontrollit kufitar të Gjermanisë shkelin ligjet e Bashkimit Evropian, veçanërisht në lidhje me lëvizjen e lirë të njerëzve dhe procedurat e azilit. Pavarësisht kësaj, nuk janë futur ndryshime strukturore dhe zbatimi vazhdon pa mbrojtje të reja ligjore.

Bashkëpunimi Evropian Mbetet Kritik

Konteksti më i gjerë evropian i shton një shtresë tjetër çështjes. Ndërsa mbyllja e kufijve dhe kaosi i trafikut dominojnë titujt kryesorë të lajmeve, bashkëpunimi midis Gjermanisë dhe fqinjëve të saj mbetet thelbësor për stabilitetin e kontinentit. Askund kjo nuk është më e dukshme sesa në bashkëpunimin e vazhdueshëm midis Gjermanisë dhe Francës, i cili vazhdon të shërbejë si model për partneritetin ndërkufitar.

Që nga nënshkrimi i Traktatit të Elizesë në vitin 1963, Gjermania dhe Franca i kanë forcuar lidhjet e tyre përmes qëllimeve të përbashkëta politike, shkëmbimeve arsimore dhe programeve kulturore. Një shembull i spikatur është puna e përbashkët e dhomave të artizanatit nga Berlini dhe Parisi. Projekti i tyre i fundit, “Arti i të Bërit 2025”, shfaqi artizanatin bashkëpunues në Muzeun e Arteve Dekorative të Berlinit, duke tërhequr turma të mëdha dhe duke demonstruar përfitimet në botën reale të projekteve dykombëshe.

Kjo lidhje shtrihet edhe në arsimin profesional, të mbështetur nga programet Erasmus+ që dërgojnë praktikantë gjermanë jashtë vendit për të fituar përvojë praktike në qytete franceze si Calais, Parisi dhe Marseja. Këto shkëmbime nënvizojnë se lëvizshmëria dhe kufijtë e hapur nuk janë ideale abstrakte, por mjete të vërteta për të mësuar dhe rritur. Ato gjithashtu përforcojnë faktin se vlera e bashkëpunimit ndërkombëtar shkon përtej tregtisë - ajo forcon identitetin e përbashkët evropian.

Kontrastet midis praktikës dhe politikës

Dallimi midis kontrollit simbolik dhe integrimit praktik po bëhet gjithnjë e më i dukshëm. Nga njëra anë, banorët përballen me vonesa të gjata dhe frustrim në rritje nga bllokimet e përkohshme të rrugëve dhe prania e policisë, me ndikim të dyshimtë në siguri. Nga ana tjetër, institucionet dhe individët vazhdojnë të thellojnë bashkëpunimin ndërkufitar, veçanërisht në fusha si arsimi, arti dhe lëvizshmëria e të rinjve.

Në një kohë kur tregjet e punës, iniciativat klimatike dhe përpjekjet mbrojtëse varen nga uniteti, kritikët argumentojnë se kontrollet kufitare po dërgojnë sinjalin e gabuar. Ata thonë se në vend që të forcojnë sigurinë, këto politika dobësojnë besimin në marrëveshjet e BE-së dhe e largojnë energjinë nga sfidat që kërkojnë koordinim ndërkombëtar.

Qasja aktuale e Gjermanisë duket se po shkon gjithnjë e më shumë jashtë sinkronizimit me projektin më të madh evropian. Ndërsa Berlini dhe Parisi përgatiten për raundin e ardhshëm të ekspozitave të përbashkëta kulturore dhe partneriteteve profesionale, pengesat në trafik dhe pasiguria ligjore po përhapen përgjatë kufijve të tjerë të saj.

Tensioni në rritje midis politikës kombëtare dhe integrimit evropian tani kërkon vëmendje urgjente - jo vetëm për hir të udhëtimit më të lehtë, por edhe për të siguruar që besimi, ligjshmëria dhe bashkëpunimi të mos gërryhen në skajet e unionit.

Ju mund të dëshironi